De wilde avonturen van Kismoo

De wilde avonturen van Kismoo

Gisteren konden jullie op mijn blog lezen dat onze kitten Kismoo vermist was. Afgelopen maandag glipte ze langs mij de voordeur uit en kwam niet meer terug. We hebben maandagmiddag, avond en zelfs in de nacht naar haar gezocht. Helaas zonder resultaat. Toen ik dinsdagochtend wakker werd hoopte ik vurig dat ze voor onze deur zou zitten. Dat ze ergens naar binnen is gegaan in een huis of een schuurtje, maar helaas zat er helemaal niemand voor de deur. De jongens hebben zich snel omgekleed en zijn haar weer gaan zoeken. Dinsdagochtend heb ik het asiel en de dierenambulance gebeld.  Daar kreeg ik de tips om het ook op facebook te plaatsen. Ik wilde eerst zelf zoeken, zo ver zou ze toch niet zijn. Aan het eind van de middag besloot ik toch een facebook bericht te maken. Het bericht werd massaal gedeeld, door bekende, maar ook door vele onbekende. Ik kreeg lieve berichtjes, met tips en begrip.

Tip Zuidhorn

Vele reacties kwamen er op mijn bericht, die massaal gedeeld was. Ook kwam er een serieuze tip, dat ze misschien wel was gezien bij de rotonde in Zuidhorn. Deze mevrouw had een poesje gezien die erop leek. Het gaat natuurlijk snel als je in de auto zit. We zijn toch naar deze rotonde gereden om haar daar te zoeken en ook verder in de omgeving gekeken. Helaas zonder resultaat.

Trots op de jongens

De jongens bleven met mij mee zoeken en samen besloten we gisteren om nog een aantal deuren bij langs te gaan. Zo stoer hoe ze overal aanbelden en vroegen of ze onze kitten hadden gezien. Ze vertelden wat er gebeurd was en dat we hoopten en dachten dat ze ergens in een schuurtje zou zitten. De mensen reageerde meelevend en begripvol.

Helaas had niemand Kismoo gezien.

Kismoo is gevonden!

Het facebook bericht is zoals ik al eerder zei door veel mensen gedeeld en vanmorgen kreeg ik daar opeens de gouden tip. Een in mijn mailbox (chat bericht op facebook), ik dacht meteen ja dit zou haar kunnen zijn, de boys hadden geen twijfel dit is haar. Na een poosje wist ik bij wie ze was en nam contact op met deze mevrouw. Ze was erg voorzichtig en wilde zeker weten of het onze poes was. We stuurden elkaar over en weer wat foto’s en had ze een paar vragen. Ja, toen wist ze het deze poes was van ons en wij mochten komen.

Toen ik binnenkwam zag ik het meteen dit is Kismoo, de jongens hadden haar al lang in hun armen en kismoo genoot om weer in de armen van de boys te liggen. Ze was rustig en liet zich uitgebreid knuffelen.

Deze mevrouw vertelde dat er meerdere reacties waren gekomen van mensen die de poes wel wilden halen. Zomaar, jammer is dat. Nee, ik ben niet boos op deze mensen. Ik ga er vanuit dat zij met hun hart reageren en ook graag voor dit lieve poesje willen zorgen. En nee, ik denk niet dat ze beseffen hoeveel verdriet en angst wij afgelopen dagen gevoeld hebben. Daarom ben ik ook erg blij dat deze mevrouw hierin zo voorzichtig was en haar alleen maar met haar echte baasjes wilde herenigen. Nogmaals super bedankt voor de goede zorgen van onze poes!

Waar was ze dan?

Ze was een behoorlijk eind uit de richting, ze is gevonden in Hoogezand. Gisteravond zat ze bij deze mensen in de tuin mega hard te huilen! (ja dit raakt mij heel erg, dat ze zo bang en in paniek is geweest). Toen de meneer van het huis buiten ging kijken, sprong ze hem gelijk in zijn been. Ze was zo bang, koud en vreselijk vies en over haar honger nog maar te zwijgen.

Ze is liefdevol opgevangen en er is goed voor haar gezorgd.

Bang

Ze is nu vooral heel erg moe en naar buiten, nee dat wil ze niet meer. Ze blijft ver bij de voordeur vandaan.

Knuffelen, wij kunnen haar alleen maar heel veel knuffelen. De boys kunnen niet wachten tot ze weer thuis zijn denk ik!

Wat zijn wij blij en dankbaar dat ze weer terug is.

We willen iedereen heel erg bedanken voor het meeleven, meedenken en zoeken met ons. Zonder jullie hulp was ze nu nog steeds niet terug geweest.

Bedankt!

Hier kan je lezen hoe we haar missten.