Kinderboekenschrijfster Sanne de Bakker vertelt….

Sanne de Bakker

Wie is Sanne de Bakker

Sanne de Bakker heeft meer dan 40 kinderboeken geschreven. Ook schrijft ze voor de Tina en het basisonderwijs. Daarnaast geeft ze jeugdproza op de Schrijversvakschool te Amsterdam. De Bakker reist het hele land door om voor te lezen uit haar boeken. Daar maakt ze altijd een uitgebreide show van. Zo maakt ze tijdens het voorlezen uit haar serie ‘De geesten van Krakelia’ gebruik van een rookmachine en klinken er op de achtergrond spokerige geluiden. De Bakker woont met haar man en drie kinderen in Noordwijk aan Zee. Als ze in de ochtenden met haar hond door de duinen wandelt maakt ze haar hoofd vrij voor de verhalen die uit haar pen vloeit.

Jij schrijft kinderboeken, zijn jouw kinderen een inspiratiebron voor je?

Ik schreef al kinderboeken voordat mijn kinderen waren geboren, maar ik merk wel dat ik nu nog meer materiaal krijg aangereikt doordat ik de kindertijd weer van zo dichtbij meemaak. Niet alleen door mijn eigen kinderen, maar ook door de kinderen die ze meenemen naar huis. Het kind in mezelf ben ik nooit verloren, maar de jeugd is wel verandert en dat ervaar ik nu elke dag opnieuw; ik weet wat ze interessant vinden, waar ze om moeten lachen en waar ze nieuwsgierig naar zijn.

Lezen je kinderen de boeken ook voor dat je ze gaat publiceren?

Soms wel, zo heb ik in het verleden weleens hoofdstuk voor hoofdstuk aan mijn dochter voorgelezen, ze was heel scherp want soms zei ze weleens: dit heb je al verteld en dan wist ik meteen: dit moet ik dus schrappen. Vandaag de dag zeggen ze meestal: we wachten liever tot de plaatjes erbij staan. Ze lezen het dan pas als het boek helemaal af is.

Guusjes Wonderlijke Wereld is je meest recent uitgekomen kinderboek. Kan je hier iets meer over vertellen?     

Guusjes wonderlijke wereld’ is het tweede boek van mijn serie ‘De geesten van Krakelia’. In het denkbeeldige dorpje Krakelia komen eens per jaar de overledenen terug op aarde. Voor Pip is het dan eindelijk zover: haar overleden tweelingzus Guusje komt op bezoek. En ze komt niet zomaar op bezoek: ze wil Pip helpen. Sinds Guusjes er niet meer is doet Pip er alles aan om niet aan haar te denken. Het is te pijnlijk. Maar Guusje laat haar weten dat ze op deze manier nooit haar verdriet goed kan verwerken. Guusje neemt Pip mee op pad om de werkelijkheid onder ogen te zien…

Hoe combineer je werk en de zorg voor de kinderen? 

Mijn kinderen zitten inmiddels alle drie op de basisschool, verder hebben we op maandag een hele lieve oppas en op dinsdag gaan ze na schooltijd naar opa en oma. Hierdoor heb ik twee volle dagen en nog drie halve dagen om te werken. Voordat ik kinderen had kon ik nog weleens mijn dag starten met de sportschool, vervolgens ging ik dan een boodschap doen en voordat ik achter mijn computer zat was het al middag. Het liefst schreef ik altijd in de avond, als het donker was en ik het gevoel had dat ik was afgesloten van de buitenwereld. Vandaag de dag werk ik gestructureerder. Het moet echt op de tijdstippen gebeuren dat de kinderen er niet zijn. Ik ben erachter gekomen dat dat ook prima werkt, het vraagt alleen om meer discipline

Met wie zou jij weleens een kopje thee willen drinken?

Als ze nog leefde met Annie M.G. Schmidt, ik lees momenteel een biografie over haar en ze was een intrigerende persoon met aandoenlijke eigenaardigheden. Ik had nog wel wat vragen aan haar willen stellen, maar helaas… te laat.

Heb je al een idee voor een volgend boek?

Ja, ik ga verder met deel 3 van De geesten van Krakelia. Omdat in ieder boek een ander personage centraal staat, kan ik hier nog veel mee doen. Er is in ieder deel wel weer iets te doen met een bepaald probleem en sterfgevallen genoeg. In deel drie krijgt Zoë bezoek van haar overleden moeder die ze nooit heeft gekend. Eindelijk heeft Zoë de kans om al haar vragen te stellen en ondertussen begeleidt haar moeder haar met hetgeen waar Zoë vreselijk mee zit, waarna Zoë anders in het leven komt te staan en haar moeder weer terug kan naar ‘boven.’

Stel, ik wil ook een boek gaan schrijven… Hoe begin ik dan?

Met een goed plot. Soms helpt het om te weten hoe het boek eindigt, zodat je daar gedurende het gehele verhaal naartoe kunt werken. Er zijn nog wel meer dingen waar je aan moeten denken voordat je begint: het is bijvoorbeeld ook belangrijk om je personages goed te kennen, tijdens het schrijfproces leer je ze nog beter kennen waardoor je vaak met terugwerkende kracht nog dingen zal aanpassen in het begin. Het mooiste wat je kunt bereiken is dat je je hoofdpersonage net zo goed kent als dat je jezelf kent, de personages die daar dan weer dichtbij staan ken je zo goed als je familie en beste vrienden en alle overige personages zijn je kennissen.

Ga jij weleens zonder make-up de deur uit?

Nooit! Ik ben altijd bescheiden opgemaakt maar helemaal zonder vind ik kaal.

Wat moeten wij nog weten van jou?

Dat ik ook heel graag pianospeel en dat ik het mooie van muziek vind dat je dan ook een verhaal vertelt, maar zonder woorden. Dat is de kracht eigenlijk van muziek. Ik kan alleen nooit met muziek op de achtergrond een verhaal schrijven, schrijven doe ik in uiterste stilte. Alhoewel niet helemaal in uiterste stilte want mijn hond Keesje ligt er altijd bij als ik in mijn tuinhuisje aan het schrijven ben, en Keesje snurkt nogal, maar dat heeft nog wel een rustgevend effect als achtergrondgeluid haha!

 

Op de website van de Sanne de Bakker kan je nog veel meer leuke dingen over Sanne lezen.

En ja wij zijn al super nieuwsgierig geworden naar haar volgende boek, deel 3 van De geesten van Krakelia!

 

                                                   Sanne de Bakker

 

2 reacties

  1. Sabrina zegt:

    Leuk interview, spontane foto’s ook. Ik ben erg benieuwd naar de boeken van Sanne.

  2. Agnes zegt:

    Wat een leuk spontaan interview! Leuk om Sanne zo een beetje beter te leren kennen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *